Oceaanhuis | Rotterdam

Voor het rijksmonument Oceaanhuis in de Rotterdamse wijk Delfshaven ligt een nieuwe toekomst in het verschiet. Het voormalige kantoorpand aan de Westzeedijk 507 wordt herontwikkeld tot een appartementengebouw met 184 huurwoningen.

Ooit bood het rechthoekige gebouw onderdak aan fabrikant Stokvis & Zn., bekend van de productie van industriële producten en bromfietsen zoals Zundapp en Puch. Het Oceaanhuis wordt gekarakteriseerd door de rode bakstenen gevel met hoge rechthoekige vensters. In het hart bevindt zich een groot atrium met een gebogen glazen dak. Het gebouw is in de oorlog gebombardeerd en daarna opnieuw opgebouwd. In 1973 verhuisde de firma Stokvis en sindsdien is het gebouw door een veelheid aan instellingen en bedrijven gebruikt.

In opdracht van IC Netherlands transformeert IBB Kondor nu het rijksmonument. Het ontwerp van de herontwikkeling komt van Mei architecten, Waterford Investments en Vervat Vastgoed zijn aan het project verbonden geweest als ontwikkelaar. “Het grootste gedeelte van de appartementen komt op de onderste drie bouwlagen van het Oceaanhuis”, vertelt Mark Winterkamp, projectleider bij IBB Kondor. “Het gaat om gezinsappartementen, studio’s, lofts, hoekappartementen, woon-werkappartementen en penthouses. Het gebouw krijgt een dakopbouw met 22 appartementen. Deze opbouw ligt terug en is vanaf de straat nauwelijks zichtbaar. Parkeerruimte voor de nieuwe bewoners is te vinden in de bestaande parkeerkelder onder het pand, die blijft zoals die is. Ook de installaties die hier staan, kunnen we weer gebruiken.”

Binnen- en buitenring
De appartementen in het bestaande gebouw liggen verdeeld over twee ringen, een binnenring rond het atrium dat wordt ingericht als binnentuin, en een buitenring aan de straatzijde. De woon- en werkappartementen variëren in grootte van 57 m² tot 255 m². De plafondhoogte in het bestaande gebouw varieert van 4 tot 5 meter, dat maakt het mogelijk om in elk appartement extra woonruimte in de vorm van een entresol aan te brengen. Winterkamp: “We maken in de woningen houten stokkenwanden met daarin dragende stalen profielen waarop de massieve 8 centimeter dikke houten vloer van de entresol rust. Na het gebouw gescand te hebben, bleek dat het niet haaks (90 graden) was, maar dat de hoek 89 graden bedraagt. De grootste uitdaging lag dan ook in het boven elkaar krijgen van de schachten en meterkasten, het heeft veel energie en tijd gekost om die rechtstandig passend te maken.”

Monumentale delen
Het plan omvat eveneens de restauratie en renovatie van de monumentale delen van het gebouw, zoals de entree aan het Heiman Dullaertplein, de Gotische, Tudor- en Julianazaal en de kantine op het dak. “Die ruimten laten we zoveel mogelijk in tact. In de Julianazaal komt waarschijnlijk een woning in de vorm van een doos in een doos en in de kantine op het dak komen twee woningen. De oude lichtstraten op het dak zijn dichtgemaakt omdat daar nieuwe woningen boven komen. Op de vier hoeken komen de oorspronkelijke verticale lichthoven weer terug, daarvoor verwijderen we ook de verdiepingsvloeren die later in het gebouw zijn aangebracht.”Het marmer in de gangen en trappenhuizen, het glas-in-lood en het smeedwerk blijven behouden, waarmee de historie van het gebouw voelbaar blijft. Aan de buitengevel verandert vrijwel niets. “We gaan corrosieschade aan het beton herstellen. En de karakteristieke ramen krijgen dubbele beglazing in een dun stalen profiel en met een draaiend element. Per kozijn zijn er twee roosters met een WTW-ventilatiesysteem. Het oude systeem van zonwering komt ook terug. De zonwering hangt straks niet meer aan de buitengevel maar komt weer door een spleet aan de bovenkant van het kozijn naar buiten, waarvoor aan de binnenzijde een voorziening wordt aangebracht die je nauwelijks ziet.”