Veilig inspecteren en onderhouden van monumentale panden

Monumentale panden zijn vaak een lust voor het oog, maar lastig te inspecteren en onderhouden. Er zijn van oudsher geen voorzieningen aanwezig om die werkzaamheden veilig te kunnen uitvoeren en vanwege de monumentale status kan dat ook niet altijd op de manier die je zou willen. Aboma Consultancy adviseert en controleert of de werkzaamheden aan monumentale panden op een veilige wijze uitgevoerd (kunnen) worden, met oog voor het monumentale karakter.

Een monumentaal pand heeft een bepalend gevelaanzicht en daar mag je in principe niets aan wijzigen, stelt Allard Schonewille, adviseur/veiligheidskundige bij Aboma Consultancy. “Om zo’n pand toch veilig te kunnen inspecteren en onderhouden, moet je voorzieningen treffen die of tijdelijk en demontabel zijn, of die niet met het blote oog waarneembaar zijn. We volgen daarbij de arbeidshygiënische strategie, maar die is bij monumentale panden niet altijd haalbaar. Daarom schalen we altijd terug naar de meest veilige opties waarbij je het gebouw én de mensen die het onderhoud moeten uitvoeren, respecteert.”

Vrijwilligers

Wet- en regelgeving verplicht bijvoorbeeld dat je een dak veilig moet kunnen bereiken. “In de tijd dat deze panden zijn gebouwd, was hier nog geen oog voor”, stelt Harry Spies, operationeel manager bij Aboma Consultancy. “Wij adviseren hoe je het dak alsnog veilig kunt inspecteren, bijvoorbeeld door een dakluik te maken of te bekijken of de inzet van een hoogwerker mogelijk soelaas biedt. Ook de inzet van moderne technologieën kunnen een oplossing bieden. Zo gebruikt een van onze klanten bijvoorbeeld een drone om een eerste inspectie te doen van een kerktoren. Ze hoeft deze dan niet meer te beklimmen.” Inspectie en onderhoud worden doorgaans uitgevoerd door een gespecialiseerde partij, maar vaak heb je bij monumentale gebouwen ook nog te maken met vrijwilligers die het gebouw ‘runnen’ en kleine klusjes oppakken. “Zo hebben we een aantal maanden geleden diverse kerktorens beoordeeld om te bekijken of de persoon die de vlaggen ophangt en strijkt veilig zijn werk kan doen. Het doel was bovendien om te bekijken wat er verbeterd zou kunnen worden binnen de mogelijkheden die er zijn.”

En daar raakt Spies een belangrijk punt. Je kunt niet lukraak allerlei voorzieningen treffen in een gebouw met een monumentale status. “Als we uitgaan van het voorbeeld van het ophangen van de vlaggen, zou je volgens de arbeidshygiënische strategie beter de vlag in een mast voor de kerk kunnen hijsen dan in de kerktoren zelf met zijn kruip door sluip door route”, illustreert Schonewille. “En kies je toch voor de kerktoren, dan zou je met een personenalarm kunnen werken, mocht de vrijwilliger iets overkomen bovenin de toren. Het gaat vaak fout bij die individuele klusjes. Mensen zijn geneigd een ingreep te doen met arbeidsmiddelen die niet geschikt zijn voor de werkzaamheden die ze uitvoeren. Onze rol is om te beoordelen of ze hun werk op een veilige manier kunnen uitvoeren en of de voorzieningen die al dan niet zijn aangebracht om veilig te kunnen werken op hun taken zijn berekend.”