Larikshof behoudt de bruine beuk als ontmoetingspunt

Hofje geeft naam aan nieuwbouw

In de wijk Lariks in Assen wordt gebouwd aan 44 levensloopbestendige appartementen. Oorspronkelijk zou het complex de naam Slinge krijgen, naar de aanliggende straat. Het ontwerp met een gezellig ‘hofje’ zorgde echter al snel voor de naam Larikshof. Architect Herman Pel van SACON Architecten uit Zwolle vertelt hoe het plan ontstond.

“Toen wij aan onze eerste schets begonnen, viel de prachtige bruine beuk op, aan de rand van het toen nog braakliggende stuk grond. We wisten direct dat deze een prominente rol in ons ontwerp moest krijgen.” Pel vertelt hoe de architecten van SACON altijd vanuit een landschappelijke bril kijken. “We hebben geen standaard stijl, maar kijken liever naar de omgeving. Wat past in de context? En heeft de plek bijvoorbeeld historische waarde of bijzonderheden? Zo ontwerpen we altijd iets nieuws. Dat maakt het voor ons ook zo leuk, ons werk is nooit saai.”

Groen behouden

Het perceel van de Larikshof heeft lang braak gelegen. “De omliggende buren waren gewend aan al het groen. Dat wilden we zoveel mogelijk behouden, in combinatie met het maken van nieuwe woningen. Aan de voorkant loopt een weg met meerdere huizen, die uitkijken op de Larikshof. Links van het perceel ligt zorgcomplex Slingeborg en rechts het prachtige Landgoed de Lariks. Zo kwamen we tot een open ontwerp, dat past in de omgeving, waarbij doorkijkjes vanuit De Slinge naar de bosrand blijven bestaan.”

Het hofje

Pel wijst op de definitieve schetsen. “De twee losse panden hebben beide een knikje. Zo loopt het gebouw in lijn met het achterliggende zorgcomplex. De overburen kijken bovendien niet tegen een lange muur aan, maar zien alleen twee koppen van het gebouw. Tegelijk vorm je zo een prachtige groene binnentuin, het hofje. Deze indeling zorgt voor veel zonlicht in het binnengebied.” Beide panden worden verbonden door een loopbrug, met uitzicht op de mooie bruine beuk. De parkeerplaatsen liggen bewust achter het appartementencomplex. Grotendeels uit het zicht en toch op korte loopafstand. Ten slotte biedt het dak ruimte aan voldoende zonnepanelen om alle appartementen energieneutraal te maken. 

Ruimte voor de natuur

“Ons doel was een open en groen ontwerp”, gaat Pel verder. “Door in het hofje een verlaging te maken, kan het hemelwater worden opgevangen én genieten de bewoners van de groene kwaliteit. De beplanting is aangepast op de natte ondergrond, waarbij we ook direct rekening houden met een hoge biodiversiteit, afgestemd met een lokale ecoloog. Nestelstenen zorgen voor de nodige plek voor vogels en vleermuizen. De loopbrug ten slotte, vanaf de weg, over de wadi, richting de ingang en het bos, verbindt alle onderdelen met elkaar.”

Groene verbinding

Ook de gebruikte materialen zijn bewust gekozen. “Metselwerk als basis passend in de omgeving, maar ook duurzaam doordat het de tand des tijd goed doorstaat. Door dit te combineren met een contrasterende plintstrook en een circulaire gevelbekleding van houtcomposiet, past het pand perfect in deze groene omgeving. Waar hout niet egaal verkleurt, blijft de gevelbekleding van Neolife prachtig op kleur en gaat zij decennia lang mee.” Pel wijst op de indeling. “De privébalkons liggen aan de binnenkant van het complex, met uitzicht op het hofje. Deze zijn ook bekleed met de houtcomposiet gevelbekleding. De open galerij aan de buitenkant zorgt voor nog meer verbinding. Deze galerij is voorzien van frames waarbij klimgroen vanuit de volle grond omhoog wordt geleid.”

De beuk als centrum

Alles komt weer terug bij de bruine beuk. “De prachtige bruine beuk markeert het entreeplein en is zichtbaar vanaf de Slinge. Hier vind je de ingang, de doorgang naar de parkeerplaats en de lift. Deze is bewust voorzien van dezelfde gevelbekleding en op de begane grond van veel glas. Dit zorgt ook weer voor een open en veilige sfeer. Met de houten brug verbinden we ten slotte de straat met de entree en het groen.”